Historyczne ulice Drohiczyna


Dzisiejsze nazwy ulic są związane z postaciami lub wydarzeniami z historii Polski, częściowo z osobami zasłużonymi dla Drohiczyna. Występują również nazwy "kierunkowe", tzn. wskazujące kierunek dróg i ulic prowadzących do innych miast i miejscowości. Istnieją ponadto nazwy kościelne, zawodowe i inne. Nie w pełni zrozumiała wydaje się decyzja o zmianie nazw ulic, podjęta w 1965 r. przez Miejską Radę Narodową w Drohiczynie oraz Towarzystwo Ziemi Drohickiej. Zmieniono wówczas stare nazwy, np. ulic: Mielnickiej, Sokołow­skiej, Warszawskiej, Bielskiej, Rudnickiej czy Kłyzowskiej. Nazwy te określały dawną sieć dróg, Jakie łączyły Drohiczyn z innymi miejsco­wościami; natomiast nowe nazwy są, najczęściej, bardzo słabo związa­ne z historią miasta. Zmieniono m.in. nazwę ulicy Warszawskiej na ulicę Nieznanego Żołnierza i Mickiewicza, mimo że była to oś rozwo­ju miasta, część starego szlaku handlowego do Warszawy i na Mazow­sze. Skasowano także nazwę ulicy Ogrodowej, nadanej przez organiza­torów „pomiary włócznej” i będącej pamiątką szesnastowiecznej regu­lacji miasta. Odstąpiono od dawnej nazwy głównego placu miejskiego (Rynek), wskazującej na lokalizację centrum handlowego i administra­cyjnego. Miasto posiadające dużą liczbę zabytków i samo będące za­bytkiem urbanistycznym, powinno dbać o zachowanie dawnego nazewnic­twa, które przecież posiada walor zabytkowy. Dokonano tu także innych nieprzemyślanych zmian. Np. na Rynku zasiano trawę oraz zasadzono wysokie drzewa. W ten sposób nieczytelna stała się myśl architektoniczno-urbanistyczna, celowość układu poziomego i pio­nowego. Czy nie wystarczający w tym miejscu byłby skwer z raba­tami o niskopiennej?

Interesujące wyniki przyniosły badania na Ruskiej Stronie. Były tu ulice: Lubelska (prowadziła w kierunku Lublina i miała przedłużenie na Lackiej Stronie), Warszawska, Kołaczewska, Szeroka (prawdopodobnie dawny Rynek Ruskiej Strony) oraz droga do ul. Szerokiej.

Wprzyszłości należałoby podjąć badania nad rozplanowaniem tej dzielnicy, będącej, zapewne w XVI - XVIII w., portem. Podczas penetracji terenowej odnaleziono tu sztuczny zbiornik wodny o naz­wie "CENTORYJA". Przy nim były prawdopodobnie usytuowane spichle­rze i tu pobierano cło wodne od przepływających statków oraz tratw. Do portu prowadziła dawniej dość gęsto zabudowana ulica, ale dziś jest to tylko droga wśród niezabudowanych parceli.