Cudowna ikona Matki Bożej Hodegetrii znajdowała sie w Cerkwi monasterskiej Św. Trójcy.

Kult Matki Bożej był szeroko rozpowszechniony nie tylko na terenie Drohiczyna, ale w okolicznych parafiach, o czym świadczą składane wota. Klasztory w Drohiczynie nie przyjęły unii kościelnej i przez cały czas istnienia pozostawały prawosławne. Dla wyznawców, którzy trwali w wierze swoich przodków, Drohiczyn z monasterami i cudownymi ikonami czczonymi przez okolicznych prawosławnych byłmiejscem pielgrzymek.

Ikona Matki Bożej Hodegetrii z Cerkwi Św. Trójcy przeniesiona została do Cerkwi Św. Barbary, by w okresie międzywojennym trafić ostatecznie do Cerkwi Św. Mikołaja.

Ikona w kształcie prostokąta wertykalnego oprawiona w drewnianą ramę profilowaną złoconą i srebrzoną z ornamentem kaboszonowym i okuciowym. Na złotym tle wytłaczanym z dużych kwiatowy wzór przedstawiono Madonnę do połowy, w pozycji stojącej frontalnie, z głową pochyloną w prawo 3/4, z lewą ręką zgiętą w łokciu dłonią wskazującą na siedzące na jej prawej ręce Dzieciątko, odziane w ciemno-zieloną szatę spodnią i ciemno-czerwony płaszcz ze złotymi aplikacjami, kaptur płaszcza okrywa głowę, wokół głowy nimb pełny zaznaczony podwójną linią odciśniętą w tle. Dzieciątko siedzące 3/4 w lewo, odziane w jasno-zieloną szatę i ciemno-zielony płaszcz ozdobiony roślinnym, złotym ornamentem, prawa ręka wskazuje na Madonnę, główka o krótkich, kędzierzawych jasnych włosach, wokół głowy kolisty pełny nimb zaznaczony podwójną linią odciśniętą w tle, w polu nimbu napisy: [w jęz. słowiańskim]. Z lewej strony w tle w prostokątnej ramce: [w jęz. cerkiewnosłowiańskim], z prawej strony: [w jęz. cerkiewnosłowiańskim]. Z lewej strony u dołu pod ręką Madonny przedstawiono klęczącego starszego mężczyznę, z twarzą skierowaną ku świętym, obok napis fundacyjny w języku cerkiewnosłowiańskim: M.S. Nadar cerkwi Swjatoj Trojcy 1640