Dopiero od końca XV wieku pewniejszą mamy wiadomość o cerkwiach i monasterach Drohickich. Aleksander jeszcze W. X. Litewski r. 1494 (w Trokach 23 Listopada Indikt 2 z Metr. Litt. W Starożytnej Polsce Balińskiego) uposażył cerkiew Świętej Trójcy, zbudowaną na Kramczewskiej górze na stronie Lackiej.

K hajewniku dali jeśmo cerkwi k światoj Trójcy szest’ ruczok medu presnoho dani naszoje plebanu Drohickiemu, Kniaziu Janu do naszoje woli.

W summarjuszu przywilejów i innych transakcji służących b. monasterowi Drohickiemu, toż samo nadanie wymienione jest pod r. 1500 d. 14 Grudnia. Może pod tą datą extrakt z metryki litewskich był wyjęty, bo w summarjuszu jest o tym extrakcie wzmianka. Z nadania tego pokazuje się, że wówczas przy tej cerkwi nie było jeszcze monasteru, gdyż o Plebanie nie Ihumenie i Monachach jest wzmianka. Na fundusz tej cerkwi wydzielili Komissarze Zygmunta Augusta r. 1563 z gruntów miejskich włok 2 i morgów 8 ziemi, jako też niektóre ogrody, a przytem dziesięcinę na wsiach Sieniewiczach i Chrołowiczach, o czem wzmianka w liście Dyonizego Bałabana Metropolity Kijowiskiego, zatwierdzonym w Warszawie d. 9 Września 1661 przez Jana Kazimierza. ( z akt cerkwi S. Trójcy.)