Architektoniczny wystrój wnętrza barokowego kościoła Wszystkich Świętych w Drohiczynie odzyskał dawne .piękno. Odbudowane zostało zachodnie skrzydło i od północy właściwy gmach klasztorny. Pozostało jeszcze do odbudowy wschodnie skrzydło oraz rekonstrukcja barokowych ołtarzy w zakonnej świątyni. Szczęśliwym zrządzeniem Opatrzności Bo­żej, jak luk tęczy rozpięty między dawnymi a nowymi czasy, zachowała się rzeźbiona w drewnie figura Ukrzyżowanego Chrystusa z głównego oł­tarza i obraz świętego Benedykta. Udało się odzyskać z kościoła w Perlejewie rzeźby przedstawiające świętego Benedykta i świętą Scholastykę, które trafiły do perlejewskiej świątyni po zamknięciu przez zaborców benedyktyńskiego kościoła. Niegdyś rzeźby te zdobiły główny ołtarz zakonnej świątyni. Dokładnych badań wymaga też obraz Matki Bożej Bolesnej w Osmoli, który najprawdobodobniej pochodzi z bocznego ołtarza kościoła panieńskiego. W dziele odbudowy klasztoru i przywracania piękna świątyni benedy­ktyńskiej w Drohiczynie ma swój udział bardzo wielu ludzi. Przede wszy­stkim jest to jednak zasługa dzielnych zakonnic, córek św. Benedykta. To ich hartowi ducha, pracowitości, wytrwałości i zaufaniu do opatrzności Bożej Drohiczyn zawdzięcza odbudowany klasztor i odrestau­rowaną świątynię. W konwencie drohickim znowu tętni życie monasty­czne wyznaczone podstawową zasadą benedyktyńską: „Módl się i pracuj!"