Szkic niniejszy poświęcony działalności księży pijarów w Drohiczynie, jest próbą systematycznego uchwycenia dziejów tutejszego pijarsklego kolegium. Na pewno baza źródłowa w postaci zasabów Archiwum Diecezjalnego w Drohiczynie była zbyt wąska, aby wypełnić wszystkie luki w wiedzy o działalności pijarów w Drohiczynie. Zapewne przebadanie źródeł w archiwach zakonnych pijarskich wniesie istotne korekty i uzupełnienia. Wydaje się jednak, że publikacja ta pozwoli uratować od zapomnienia te elementy pracy duszpasterskiej i dydaktyczno-wychowawczej księży pijarów w Drohiczynie, których bez tutejszych zasobów archiwalnych nie dałoby się odtworzyć. Pragnąłbym też, by to opracowanie było skromnym hołdem dla niestrudzonych pracowników Bożych w zakonnych habitach, którzy „natrudzili się a myśmy weszli w ich znoje.